11 سپتامبر و جهانی شدن تروریسم

تا قبل از واقعه 11 سپتامبر و حملات تروریستی به ساختمان های تجارت جهانی موسوم به برج های دو قلو در نیویورک پایتخت ایالات متحده امریکا، گروه های سازمان یافته تروریستی، تروریسم دولتی، عملیات های ضد بشری و ضد انسانی خویش را در حیطه و چهار چوب محیط اطراف خویش انجام می دادند. اما فاجعه 11 سپتامبر که زائیده تفکری ارتجاعی و عقب مانده و پست است تبدیل به تروریسم جهانی شد.
خاورمیانه بدون شک زادگاه این تفکر مرتجع و واپس مانده است. سوای این مسئله که پاگرفتن و رشد نمودن این تفکر حاصل کاشت این بذر هرزه، توسط جوامع قدرتمند غربی در گذشته بوده است که می پنداشت در مقابل قطب دیگر دنیا یعنی نظام کمونیستی شوروی سابق، برای به توازن رساندن این منطقه از خاورمیانه لازم به رشد و ترویج و به قدرت رساندن افکار دینی و مذهبی است آن هم نه به شکل حقیقی دین یا آنچه که ذات و نفس یک دین الهی محسوب می شد بلکه خرافات و افکار ارتجاعی که اساس دین را در خود محو و متعصب ماب و تندخو و خشکی مقدس بود.
این سازمان ها که در ابتدا تشکیلات آنچنانی هم نداشتند از حزب الله لبنان، اخوان المسلمین در مصر، حزب بعث در سوریه و عراق، القاعده در افغنستان و پاکستان و چندین و چند سازمان کوچک و بزرگ دیگر و در ادامه تبدیل شدن گروهی از آنها به تروریسم دولتی- حکومتی که ایران را هم از این قاعده مستثنی نساخت به سرعت همانند سرطانی پیکر خاورمیانه را در بر گرفت.
خاورمیانه در ابتدا در قتل و کشتار و ترور مردم این منطقه و آتش جنگ توسط همین سازمان ها و حکومت ها و دولت های تروریست می سوخت و زیر چکمه های حکومت های خود کامه لگد می شد اما غرب با آرامش خیال از تک قطبی شدن جهان و فروپاشی آن قطب دیگر یعنی شوروی سابق به خواب رفته بود اما جهان به سمت تک قطبی شدن پیش نرفت و آنچه امروز جای آن قطب دیگر را گرفت ترور و تروریسم و اسلام مجتهد و اسلام قهقرائی سازمان ها و دولت هائی شد که زائیده اسلام خرافاتی و افکار ارتجاعی بودند.
در یازده سپتامبر 2001 فاجعه ای اسفبار و تکان دهنده ای رخ داد که نه تنها ایالات متحده بلکه جهان را در بهت و حیرت و ماتم فرو برد. بیش از 3 هزار انسان بی گناه از پیر و جوان و کودک از تمامی ملیت ها و آئین ها قربانی تروریسم جهانی کوری شدند که در ابتدا با بستن بمب های انتحاری و کمری آغاز شد و به ربودن هواپیما و هواپیماهای انتحاری ختم شد.
جایی جای خاورمیانه با این قبیل اعمال و رفتار این قشر واپسگرا آشناست. تروریسم دولتی با ذهن و تفکر پوسیده و احمقانه که محلی از تراوش ذهن را در خود باقی نگذاشته با حربه دین سیاست های پلید و متزورانه اش را به پیش می برد و از همان روز ابتدای شکل گرفتنش در مکتب تروریسم ایده های ترور حذف فیزیکی و شخصیتی را پیاده کرد. زنان و مردان بسیاری در خاورمیانه اسیر مرتجعین عصر وحشی شدند و به تیغ آنان ترور و به شلاق اندیشه شان گرفتار شدند.
تروریسم جهانی با تشکل و گرد آمدن این گروه های زبان اسلحه، آئین خون و خدا شمشیر از سپتامبر 2001 متشکل تر و سازمان یافته تر عمل کرد و همچون ماری زهرآگین از لانه خود بیرون خزید و حیات جهان و بشر را تهدید کرد.
از آن حادثه خون بار تاکنون 5 سال می گذرد. مبارزه با تروریسم جهانی شکل گرفت و در این راستا جهان را متوجه ساخت که دیگر هیچ کس و هیچ ملتی و هیچ کشوری از گزند افعی خطرناک تروریسم در امان نخواهد ماند. حکومت سیاه القاعده در افغانستان و رژیم بعث در عراق که خود دستانی تا مفرغ آغشته به خون مردمانشان داشتند و به لحاظ تفکر سیاه و تاریکشان از دیگر گروه های تروریستی در این سو و آن سوی خاورمیانه حمایت های مالی و تسلیحاتی می کردند یکی پس از دیگری در مواجهه با مبارزه جهانی علیه ترویسم ساقط شدند و همچنان که مبارزه علیه تروریسم ادامه یافت، سازمان ها و گروه های تروریستی نیز اعمال خویش را ادامه دادند و از حمایت های دولت های حامی تروریسم از جمله رژیم اسلامی ایران نیز هر چه بیشتر برخوردار شدند. عملیات های تروریستی در اسپانیا، ایتالیا، فرانسه و انگلیس موج تازه ای به خود گرفت و بسیاری را قربانی تفکر تاریک و کور و ذهن بسته و منجمد خویش کرد.
حکومت اسلامی در ایران و حکومت بعث در سوریه از حامیان و بانیان این تفکر شوم و خطرناک هستند که با دادن حکم جهاد می کوشند صدور این اسلام واپسگرا و عقب مانده شان را توسط شبه نظامیان و گروه های مسلح تروریستی در مناطق مختلف خاورمیانه و حتی در کشورهای اروپائی و غرب جامه عمل بپوشانند.
مادامی که این دو حکومت بحران ساز و ضدمردمی و ضد بشری برقرار باشند، در تقابل میان تروریست ها و مبارزین علیه تروریسم، نه خاورمیانه و نه حتی جهان کنونی ما روی صلح و آرامش را به خود نخواهد دید.
مبارزه علیه تروریسم جهانی شکل گرفته اما همچنان با حضور حکومت های ضد دینی و ضد بشری و ضد حقوق انسانی، درون رگ های تروریست های چهار گوشه جهان خون آلوده خویش را جاری می سازند و در حقیقت شریان اصلی این گروه ها که تنها گفتمان شان را اسلحه و بمب و آتش شکل می دهند به حساب می آیند.
درخت تروریسم از ریشه فاسد و میوه هایش کرم زده است که با هرس کردن شاخه هایش نمی توان شاهد بهبود یافتن آن بود. این درخت را باید از ریشه و بنیان از خاک خاورمیانه بیرون کشید.

مسعود مجیری ( نویسنده و روزنامه نگار)
Email: masoud_mojiri@yahoo.co.uk _

از کدامین حقوق مسلم ملت سخن می رانید؟

درجریانهای سفرهای اخیر احمدی نژاد ومفاوضاتش در راستای ادامه فعالیتهای هسته ای رژیم اسلامی، نکته ای که او در سخنان خویش بر آن تکیه دارد و بارها و بارها تکرار کرده و می کند ، جدا از به تعلیق درنیآوردن فعالیتهای همه جانبه هسته ای که حکایت از دست یافتن به سلاحهای هسته ای دارد ، این است که وی این جمله را مکررا عنوان می کند که " ملت ایران با هیچ کس دشمنی ندارد ، ملت ایران ملتی صلح جو و ارامش طلب است، ملت ایران در پی دست یافتن به سوخت هسته ای است که حق مسلم ملت ایران است"
البته که در مورد ملت ایران این جملات صدق می کند. همه دنیا به این نکته آگاهند و حتی اگر خود مردم ایران هم سوخت هسته ای را حق مسلم خویش بداند با این حال این سوال پیش می اید که احمدی نژادی که زبان و ذهن و دل رژیم است ، اکنون در این سفرها از جانب مردم و ملت سخن می گوید؟
اگر سوخت هسته ای حق مسلم مردم باشد ، سلاح و بمب هسته ای که رژیم اسلامی خواستار دست یافتن به آن است، بلای جان ملتی است که هیچ وجه اشتراکی با رژیم اسلامی ندارد.
ملت ایران کجا خواستار نابودی و محو کشور دیگری از روی زمین است که اکنون احمدی نژاد از زبان ملت سخن میراند؟
گویا احمدی نزاد گمان کرده مردم ایران و جوامع بین المللی حافظه تاریخی شان را از دست داده اند .اگر احمدی نژاد سابقه فعالیتهایش بر ضد ملت ایران و به خصوص مردم مبارز کردستان را فراموش کرده یا اگر سخنان اخیرش را در مورد محو اسراییل از روی کره زمین به خاطر نمی آورد بهتر است به گذشته اش نگاهی بیندازد.
آیا احمدی نژاد نبود که با شعار های نان و نفت آوردن بر سر سفره ملت و مهر ورزیدن و چنین شعارهای دهان پر کنی به ملت ایران همچون نمایندگان خدا بشارت و نوید می داد.
ملتی را که کوچکترین ارزشی برای جان تک تک آنها قائل نیستند و پشیزی برای حقوق اولیه اش ارزش نمی نهید و پاس نمی دارید، ملتی که حق مسلم سخن گفتن را از آن دریغ داشته اید به یکباره سوخت هسته ای و انرژی هسته ای را حق مسلم آن میدانید؟
ملتی که نان فرزندانش را از سفره پدرانشان محروم کرده و ماهها حقوق معوقه شان را طلب میکنند و عاقبت آنچه نصیبشان کردید مرگ و زندان و شکنجه شد، به خوردن کیک زرد خانمان سوز دعوتشان می کنید؟
ملتی که امنیت جانی اش در وسایل نقلیه زمینی و هوائی جزء حقوق شهروندی اش است و هر روز خبر کشته شدن و سوختن و مردن آنان را می شنوید ، موشکهای شهاب 3و4 وصاعقه و غیره غیره ، برایش به ارمغان میاورید و از صلح سخن میرانید؟
ملتی که زنانش امنیت جانی و مالی ندارد، ملتی که جوانانشان سقفی برای زندگی در آرامش و آسایش ندارند ، از پول نفت و گازش که حق مسلم آنان است، میلیارد میلیارد به گروههای تروریستی در گوشه گوشه دنیا ارزانی میدارید، انوقت از حق مسلم انرژی هسته ای ملت ایران سخن می رانید؟
ملتی که به یمن قدوم نا مبارکتان ، فقر و تنگدستی اش موجب شد تا مردمانش از ناچاری خود و خانواده شان را وادار به خود کشی و خود سوزی می کنند، ملتی که دختران خرد سالش به جای کلاس درس که حق مسلم هر کودکی است، در کارگاههای صنعتی گوناگون به سخره گرفته و شیره جانش را می مکند و می مکید؟
از حق مسلم این ملت سخن میرانید؟
ملتی که حقوقش را پاس نمی دارید؟ ملتی که زبان اقوامش را از تکلم آن محروم می دارید؟ که فرهنگ قومی اش را ضد فرهنگ پنداشتید؟ ملتی که زبانهای مادریشان را بر نمی تابید و نمی شنوید؟ ملتی که نوع لباس اقوام مختلفش را در طول این سالها منع کردید و به تمسخر گرفتید و اکنون همچون گرگی در لباس میش، لباسهای قومیتهایش را به تن میکنید و از حق مسلم شان دم میزنید؟
ملتی که ائین هاشان را و مراسمات آئینی شان را ممنوعه کردید و با تزویر و نیرنگ میانشان تفرقه می افکنید تا به جان هم افتند و خود بر آنان همچنان حاکم گردید؟
ملتی که فرزندانش را به هر طریق ممکن ، از فرستادن به جبهه های جنگ جنون بارتان تا تیرباران و اعدامهای و شکنجه گاهها و سیاهچالهای زندانهاتان به خاک و خون کشیدید؟
ملتی که فرزندان دانش اموز و دامشجویش را یا به بند کشیدید و به مسلخ گاههای ولی امرتان بردید و قربانی طول عمر ولایتش کردید یا اگر نه ،آواره کشورها و این سو ان سوی دنیا؟
از حق مسلم ملتی سخن میرانید که نویسند گانش ، متفکرانش و اندیشمندانش را گلو پاره کردید و سینه دریدید، زیرا که حق مسلم شان بود که بنویسند و فکر کنند و بیندیشند برای خاطر مردم میهنشان که بدانند و بفهمند که حق شان چیست و کجاست؟
ملتی که کشاورزش برای کاشت و کشت محصولش که تنها ممر در امد و معاش خود و خانواده اش است، به دلیل کمبود آب، آب جیره بندی شده به آن عرضه میدارید، از کدامین اب و از حق مسلم چندین کشاورز محروم، از ان همه آب لازم برای تولید اب سنگین را مژده میدهید.
ملتی که نیروهای نظامی و انتظامی امنیتی تحت الامر دولت منتصبش که وظیفه اش دفاع از جان و مال و حیثیت شهروندان است که حق مسلم یک ملت است، خود ناقض امنیت و آرامش و عامل تجاوز به مال و جان مردم و از بین بردن حیثیت آبروی فرد فرد جامعه گشته؟
ملتی که شهر های بزرگش ساعات طولانی در قطعی برق کامل به سرمی برد آنوقت حاکمانش در انتقال خطوط برق به عراق و دیگر کشورهای همسایه اش سرمایه گذاریهای کلان میکند؟
ملتی که امنیت اقتصادی و شغلی اش متزلزل گشته و سیر نزولی را طی میکند و از حداقل رفاه اقتصادی که حق مسلم تک تک صاحبان مشاعل یک جامعه است ، بر خوردار نیست؟
ملتی که اثار تاریخی و باستانی و فرهنگ تمدنی اش را طاغوتی خواندید و به هزار دسیسه کوشیدید که فرهنگش را باطل بشمارید و جای ان فرهنگ وافکار مرتجع خویش را قالب کنید؟
ملتی که زنانش را فرو مایه و فرو دست شمردید به طوری که گویی خود از مادرزائیده نشدید و نه تنها حق مسلم شان را ندادید که به جبر وزور و ظلم اختیارات مسلم شان را هم دریغ ورزیدید؟
ملتی که دست و پای لایقان و درستکاران و خدمتگزارن حقیقی اش را بستید که یا به کنج زندانها پوسیدند و یا به طنابهای دار و گلوله های سربی تان مهمان شان کردید و خود در میدان به رزمایش و جولان در امدید.
ملتی که کتابها ی نویسندگانش را سوزاندید و رشته رشته کردید، روزنامه هایش را توقیف کرده ، روزنامه نگارانش را یا دست و پا و چشم بسته به کنج پستی و فراموشی افکندید یا پیکر شان را به تیغ زهر آلود ذهنتان و به دشنه عمال سر سپرده تان شرحه شرحه کردید؟
جناب رئیس جمهور بر آمده و بر گزیده از ذهن و زبان و دل مشتی عوامفریب و قشری سیه کار، از کدامین حقوق مسلم ملت سخن می رانی؟
شما و اعمال و رفتار ننگین و کینه توزانه و جنگ افروزانه و ضد بشری کجا، مردم و ملت صلح جو و آرامش طلب ایران کجا.
حق مسلم مردم و ملت ایران، صلح و حقوق بشر و امنیت و آزادی کجا، شما و اربابان خود کامه و تفرقه و تنش و بمب و آتش جنگ وکشتار کجا.

مسعود مجیری (روزنامه نگار)
2006-09-04
Email: masoud_mojiri@yahoo.co.uk