کلامی چند به انان که می گويند\" ايران فدرال: اری؟خير؟هردو؟هيچکدام؟\"

نخستين سخن انکه هرگز قصد نظر سنجی نداشته ام چرا که انچه بر ان معتقدم \"مردم\" است و نظر سنجی بايستی از تک تک مردم صورت گيرد حال انکه اين مردم اکنون دراتش ظلم ، در جوی خون و در فقر و بدبختی مشغول جان کندن است و اين گونه نظر سنجی ها مربوط به اينده، همانند ان است که از محکومين به خصوص انانکه در رژيم جنايت پيشه اسلامی بر سر دار شدند و يا احتمالن ساعات اينده و روزهای اينده بر سر دار ميشوند سوال شود \" از فردا چه تصويری داری؟\" يا بی پرده بپرسی \" نظرت راجع به ايران فدرال چيست؟\"روی سخن با کسانی است که دغدغه شان ايران امروز در خون خفته نيست يا ايرانی که شايد تا فردا چيزی از ان نمانده باشد. روی سخن با کسانی است که دغدغه شان تنها و تنها قدرت فردايی است که به اصل قانون طبيعت شايد حتا اين فردا نيايد يا فردا بيايد و ما نباشيم ، که اگر بيايد و ما نباشيم ايندگان هستند و ايندگان خود برای خويشتن تصميم خواهند گرفت.با اين وجود خطاب به همه ان کسانی که نسبت به ايران فدرال مقابل يکی از اين چهار جواب را در ذهن خويش علامت می زنند ذکر نکاتی لازم است.شک نکنيد که انسانها حق دارند که خود بر سرنوشت خود تصميم بگيرند و مردم حق دارند که بر سرنوشت خود حاکم شوند واگر به اصل و قوانين حقوق بشری نيز معتقد هستيد به حقوق فردی و اجتماعی افراد نيز بايستی معتقد باشيد.احترام به زبان و فرهنگ تک تک انسانها لازم و ضروری است وحتا نسبت به ترويج زبان و فرهنگ انان نبايستی خدشه ای وارد شود.ايران ميهنی است که از چندن و چند زبان و فرهنگ برخوردار است و هر کس که نام و نشان ايرانی دارد و دغدغه ايران دارد و نه دغدغه قدرت ، بايستی نگهبان تک تک اين فرهنگها باشد اگر چه به زبان ان فرهنگ به خصوص گويش نمی کند.ترديد ندارم که هر کس نسبت به ديگران به درستی می تواند خانه خويش را، محله و منطقه و شهرو ديار خويش را اداره کند. هر کس بهتر از ديگران با کاستی ها و چگونگی های شهر و ديار خويش اشناست. پس بپذيريم که نميتوان برای اداره شهر و استانی ، شهردار و استاندار از شهر و دياری ديگر بر ان گماشت،همانگونه که بر خانه خود. و لذا اولين نگهبانان يک فرهنگ خاص وزبان خاص همانا کسانی هستند که دارای ان فرهنگ وان زبان هستند. ميهن ما ، ايران ، خانه همه اين ملت ، با فرهنگها وگويشهای گونه گون است و صاحبان ايران همين مردمی هستند که با اينکه هر کدام زبان و فرهنگ خاص خود را دارد اما از شهر و دياری ديگر با زبان و فرهنگ ديگری ، تشکيل خانواده داده است و حتا در ان سکونت اختيار کرده است.حال جای تامل اين جاست که چگونه است که اگر براين نکات واقف هستيد و اعتقاد داريد، اما بر ان نيستيد که درباره اينده ايران از تک تک صاحبان اين خانه بپرسيد \" اتاق رو به حياط خانه تان را چه رنگ دوست داريد؟ يا اتاق ديگرتان چه رنگ باشد خوب است؟ راستی پذيرايی خانه تان چگونه تزيين شود؟کسانی که معتقدند هر اتاق اين خانه متعلق به يک قشر خاص است و می توانند ان را ان گونه که می خواهند تزيين کنند، ايا هرگز بر اين نکته واقف هستند که ان اتاق تنها يکی از اتاقهای ان خانه است و ان خانه متعلق به همه ساکنان ان خانه؟ و البته نه فقط متعلق به ساکنان ان اتاق؟در مقابل ، انانکه می انديشند که همه ان خانه تنها متعلق به انان است و ان خانه تنها يک اتاق دارد و ان فقط در اختيار انان است ونه هيچ کس ديگر، ايا هرگز از ديگران رای و نظرشان را خواسته اند؟ ايا اصولن به بودن ديگران و يا به \"مردم\" اعتقادی دارند؟ ايا ايشان در خانه خود به همين روش تک قطبی و دگم عمل ميکنند؟راجع به رنگ وتزيين نمودن تک تک اتاقهای اين خانه از همه ساکنان خانه نظرخواهی کنيد. اگر دغدغه ايران داريد و اگر به ايران می انديشيد و به امروز و اينده ايران فکر می کنيد، حول ازادی و نجات ايران اتحاد کنيد و نه حول تقسيم قدرت و يا تمرکز قدرت، که نه تنها اتحادی ايجاد نمی گردد که اصولن پايه هايش سست و بی اساس است و اگر هم ائتلافی در میان است بايد بر سر اشتراکات باشد و نه اختلافاتی که ريشه در اعماق قدرت خواهی و قدرت طلبی دارد.يکی از دانشمندان فرزانه در خاطراتش نقل ميکند که برای سخنرانی به يکی از دانشگاههای فرنگ رفته بود، دانشجويی از استاد پرسيد:\" استاد اين جهان سوم که شما به ان تعلق داريد کجاست؟\" استاد فی البداهه پاسخ ميدهد\" انجا جايی است که اگر شما قصد اباد کردن کشورت را داشته باشی خانه ات ويران می شود و اگر بخواهی خانه ا ت اباد شود در ويران کردن کشورت می کوشی\".تلاش کنيم و به روزی برسيم که اگر کسی قصد اباد کردن کشور را داشت از او حمايت و پشتيبانی شود و نگذاريم که کسانی کشور را به ويرانی بکشند تا بر اندوخته های خود بيفزايند.

masoud_mojiri@yahoo.co.uk