چو ایران مباشد تن من مباد بدین بوم و بر زنده یک تن مباد
posted by رهایی @ 10:00 AM
3 comments
Thursday, September 18, 2008
آخرین مطالب
- سخنی با دوستان و ياران دبستانی و همرزمان
- موضع گيری و هراس دوباره رژيم از شمارش معکوس برای ا...
- سهم ملت از ذخایر و منابع ملی ایران هیچ بوده است و ...
- گر نبودی در جهان امکان گفت کی توانستی...
- کلامی چند به انان که می گويند\" ايران فدرال: اری؟خ...
- نقد و انتقاد پذیری بر پایه اصول دموکراتیک
- 11 سپتامبر و جهانی شدن تروریسم
- از کدامین حقوق مسلم ملت سخن می رانید؟
- اندر حکایت فاشیسم
- زندگی نامه اکبر محمدی
3 Comments:
درود
وبلاگت بسيار عالي است
موفق و سربلند باشي
با درود بر هم میهنان گرامی
به مناسبت فرا رسیدن جشن سال نوی ایرانی یه این فکر می کردم که ما ایرانی ها با توجه به همه کاستی ها و کمبودهایی که امروزه از آنها رنج می بریم اما توانسته ایم بسیاری از آداب و رسوم با ارزش خود را به عنوان یک ملت دارای هویت مستقل حفظ کنیم.
حفظ بسیاری از این ارزشهای هویتی را مدیون کار بزرگ و بی نظیر فردوسی باید دانست. به مانند زنده ماندن نام میهنمان ایران حتی پس از هزاران سال و زنده شدن زبان و ادبیات ایرانی و همین جشن نوروز و نام فصلهای سال و روزهای هفته و غیره . از نشانه ها و مظاهر مهم هویت یک ملت زبان و پرچم آن ملت میباشد.
حال چگونه است که ما ایرانیان پرچم واقعی خود را به فراموشی سپرده ایم و به پرچم سلجوقیان و قاجاریه افتخار می کنیم ؟ اولی دشمن اشغالگر و دشمن تمدن ایرانی بوده است و دومی خائن ، بی لیاقت و وطن فروش بوده است.
همانا پرچم واقعی ما ایرانی ها ، اگر واقعا ادعای ایرانی بودن داریم و از هر قوم یا دین و مذهبی که باشیم ، درفش کاویان می باشد. .
درفش کاویان متعلق به همه ایرانیان است و قدیمی ترین پرچم شناخته در جهان می باشد. این پرچم نه به زرتشتیان وابسته است و نه به هیچ دین دیگری و یا گروه سیاسی خاصی.
در طول تاریخ پر فراز و نشیب ایران ، بر دوش پهلوانان بزرگ و مبارزان نامی کشیده شده است و همواره مظهر سربلندی و افتخار ما بوده است.
چگونگی پیدایش درفش کاویان در نوع خود بی نظیر و بسیار افتخار آمیز است. این درفش مظهر آزادگی، ظلم ستیزی ، نفی بندگی غیر و نشان طغیان و رستاخیز بزرگ ایرانیان علیه استبداد و زورگویی می باشد.
معناهای فلسفی ، انقلابی ، روحانی و وطن پرستی آن بسیار با عظمت و افتخار آفرین هستند. و به ملت واقعی ایران تعلق دارند.
شکل ساده این پرچم بسیار زیبا ، با شکوه و لایق ملت و کشور باستانی ایران میباشد. جواهرات و تزیینات بی حاصل توسط پادشاهان که بیشتر آنها زورگو و بی فرهنگ بوده اند اضافه شده است که از معنای بلند فلسفی و انقلابی درفش کاویان فاصله دارد و باید به فراموشی سپرده شود.
اصولا عالامت شیر و خورشید چه معنا دارد ؟ چرا خود فریبی می کنیم ؟
شیر انسان را به یاد درندگی ، وحشی گری و خونخواری می اندازد که همانا لایق سلجوقیان است. شمشیر هم نشان از جنگ و خونریزی دارد که انسان را به یاد حکومتهای خونریز قرون وسطا می اندازد. خورشید هم بر خلاف تصور همگان هیچ ارتباطی با دین اول ایرانیها یعنی زرتشتی ندارد. زرتشتیها خدای یکتا را می پرستند و خورشید ویا آتش را نمی پرستند. خورشید در اصل اشاره به میترائیسم دارد که آفتاب پرستی است و از دین های بسیار قدیمی در جهان می باشد که فرصت تکامل و تحول را نداشته است و با خرافات و تصورات واهی در هم آمیخته است. اگر باور ندارید کافی است سری به یزیدیان آفتاب پرست در کردستان ترکیه و عراق بزنید.
بنابر این اینگونه نشانها و مظاهر شایسته انسان ایرانی امروز نمی باشند.
بازی با رنگها و داستان سرایی کردن در مورد سرخ و سفید و سبز نیز بازی کودکان است و هر کسی می تواند از این داستانها و تعبیرهای مثبت یا منفی را بسازد.
هم میهنان ! ای ایرانیان ! بیایید هویت واقعی و پرچم واقعی کشور عزیزمان را بازیابیم
آن را دوباره زنده کنیم و به آن افتخار کنیم و با جان و دل ار آن پاسداری کنیم و درفش کاویان را دوباره پرچم رسمی ایران بدانیم زیرا که پرچم واقعی همه ایرانیان است.
زنده باد ایران
زنده باد مردم ایران
زنده باد درفش کاویان ، یادگار رستاخیز ملت ایران
نرم افزار برگزاري همه پرسي
http://tahrim-entekhabat.blogspot.com
Post a Comment
<< Home